Opvanglocaties

Jan-Willem Anholts: “In normale omstandigheden duurt het 6 tot 9 maanden voor een opvangcentrum opent vanaf het eerste gesprek met de burgemeester van een gemeente. In het najaar van 2015 veranderde dit en moesten er veel sneller opvanglocaties gevonden worden.’

Sporthallen

‘Toen kregen we ook het onderscheid tussen crisisnoodopvang en noodopvang. Crisisnoodopvang in sporthallen zal niet meer gebeuren. We zijn al langer bezig met de vraag hoe we onze locaties toekomstbestendig kunnen maken.

Zo werken we in Almere met semipermanente bouw. Wanneer er minder asielzoekers zijn, wordt de ruimte verhuurd aan maatschappelijke organisaties. Met de afspraak dat COA aanspraak kan maken zodra de asielvraag weer toeneemt.’

Omwonenden

Harriet de Jong: ‘In Utrecht hebben we op gezette tijden een klankbordvergadering met omwonenden. Hoewel we hier al sinds de jaren ’90 zitten, kan het uitbreiden van de locatie in de wijk toch nog wel wat onrust veroorzaken onder omwonenden. Maar deze onrust verdwijnt meestal een tijdje nadat het in gebruik is genomen.

De discussie gaat op dit moment vooral over onze nieuwe locatie in Overvecht.’

Omwonende: ‘Door het onbekende merk ik wel dat er zorgen zijn bij de oudere bewoners nu de uitbreiding wordt geopend. Maar van het AZC hebben we zelden last. Daar mogen ze hier best trots op zijn.’

Omwonende: ‘Oog en Al is een extreem witte wijk. Ik ben wel blij dat we zo het leven in al zijn diversiteit binnen halen.’

Doorstroom

Harriet de Jong: ‘De doorstroom gaat steeds sneller. Alleenreizenden wachten vaak een jaar op uitstroom naar een woning. Nareizigers (familieleden van de persoon die alleen naar Nederland is gekomen) wachten vaak minder lang.

De helft van de mensen die wij onderdak bieden heeft een verblijfsvergunning. Zij worden gekoppeld aan een gemeente en krijgen via de gemeente een huis aan geboden.’

Integratie

Annemiek Renkers : ‘We maken gebruik van het Europees fonds voor vluchtelingen om activiteiten te organiseren. Zo hebben we een spreekuur, geven we training en begeleiden we vluchtelingen met een verblijfsvergunning naar vrijwilligerswerk of een leerplek. Vluchtelingen maken zo kennis met integratie op de arbeidsmarkt.

Iedere programmabegeleider heeft een gemiddelde case load van 40 tot 45. We rapporteren aan het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid over de voortgang.

Er heeft een pilot samen met Randstad plaatsgevonden en daaruit blijkt dat we tegen twee problemen aanlopen: het is moeilijk om diploma’s te matchen en er zijn bijna geen werkplekken.

In Utrecht hebben we veel vrijwilligersinitiatieven. Een voorbeeld is New Dutch Connections. Zij richten zich specifiek op de groep asielzoekers van 16 tot 30 jaar. Wij werken graag met hen samen.’